-
1 rozwieść się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozwieść się
-
2 rozwieść się
rozwieść się [rɔzvjɛɕʨ̑ ɕɛ] <-odę, -edzie; pret -ódł, -odła, -edli> -
3 rozwieść się
развестись (расторгнуть брак)rozmnożyć się, rozplenić się, zostać wyhodowanym развестись (вырасти, расплодиться)* * *сов.развести́сь, разойти́сь -
4 rozwieść się
vr pf→ rozwodzić się 2 -
5 rozwieść\ się
сов. развестись, разойтись -
6 rozwieść się
розвестися; розлучитися -
7 rozwieść
глаг.• развести* * *развести(расторгнуть брак)hodować, rozmnażać, rozpleniać развести(вырастить, дать расплодиться)założyć развести(основать)rozprowadzić, rozstawić развести(по местам)odprowadzić, poodprowadzać, rozprowadzić развести(проводить)rozcieńczyć развести(разбавить)rozewrzeć, rozsunąć развести(раздвинуть)rozniecić, rozpalić развести(разжечь)rozłączyć, rozsunąć развести(разнять)oddalić od siebie развести(разъединить)rozpuścić развести(растворить)wywołać, wzbudzić, wzniecić разг. развести(вызвать)dać się rozplenić, pozwolić się rozplenić разг. развести(дать размножиться)oszukać, pot. nabrać, naciąć, wystawić сл. развести(обмануть)* * *rozwi|eść\rozwieśćodę, \rozwieśćedzie, \rozwieśćedź, \rozwieśćódł, \rozwieśćodła, \rozwieśćedli, \rozwieśćedziony сов. развести;\rozwieść małżeństwo развести супругов
* * *rozwiodę, rozwiedzie, rozwiedź, rozwiódł, rozwiodła, rozwiedli, rozwiedziony сов.развести́rozwieść małżeństwo — развести́ супру́гов
-
8 rozwieść*
rozwieść* pf →LINK="rozwodzić się" rozwodzić się -
9 roz|ejść się
pf — roz|chodzić się1 impf (rozejdę się, rozszedł się, rozeszła się — rozchodzą się) v refl. 1. (udać się w różne strony) [ludzie, uczniowie] to go separate ways; [grupa] to break up- tłum się powoli rozchodził the crowd was slowly dispersing- rozeszli się do domów/namiotów they went home/to their tents- ludzie rozeszli się do swoich zajęć people returned to their jobs- policja wezwała demonstrantów do rozejścia się the police told the demonstrators to disperse2. [małżeństwo] (zacząć żyć osobno) to split up, to separate; (rozwieść się) to divorce- rozejść się z mężem/żoną to split up with one’s husband/wife3. (rozprzestrzeniać się) [głos, światło] to travel; [woń, ciepło] to permeate- w powietrzu rozeszła się woń kadzidła the scent of incense permeated the air- czuł, jak ciepło rozchodzi się po całym ciele he felt the warmth permeate his body4. [plotka, wiadomość] to spread- pogłoski o katastrofie błyskawicznie rozeszły się po okolicy/wśród mieszkańców rumours about the disaster spread instantly throughout the area/among the inhabitants5. [drogi, szlaki] (rozwidlać się) to branch- za wsią droga rozchodziła się w trzech kierunkach beyond the village the road branched in three directions6. (mgła, chmury) (rozproszyć się) to disperse, to disappear 7. pot. [pieniądze] to be spent quickly; [nakład książki, płyty, akcje] to sell well 8. [deski, klepki, szwy] to split apart■ rozchodzić się w szwach [argumentacja, wywód] to be incoherent- z czasem ich drogi rozeszły się with time their paths divergedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > roz|ejść się
-
10 rozwodzić się
impf ⇒ rozwieść się* * ** * *ipf.1. (= mówić l. pisać szczegółowo) talk l. write at length, dwell, descant, expatiate (nad l. o czymś (up)on sth); linger ( nad czymś over l. on sth); rozwodzić się nad czymś labor the point, Br. labour the point; rozwodzić się nad swoim ulubionym tematem be on one's hobbyhorse.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozwodzić się
-
11 rozwodzić się
rozwodzić się sich verbreiten, sich auslassen ( nad I über A) -
12 rozwodzić się
rozwodzić się [rɔzvɔʥ̑iʨ̑ ɕɛ] < perf rozwieść>vr1) ( unieważniać małżeństwo) sich +akk scheiden lassen\rozwodzić się nad czymś sich +akk über etw +akk verbreiten ( pej) -
13 развестись
-
14 rozw|ieść
pf — rozw|odzić impf (rozwiodę, rozwiedziesz, rozwiódł, rozwiodła, rozwiedli — rozwodzę) Ⅰ vt [osoba] to be the cause of [sb’s] divorce Ⅱ rozwieść się — rozwodzić się to get divorced- rozwieść się z kimś to divorce sb- rozwiedli się dwa lata temu they were divorced two years agoThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozw|ieść
-
15 scheiden
sich [von jdm] \scheiden lassen rozwodzić [ perf rozwieść], się [z kimś], brać [ perf wziąć] [z kimś] rozwódeine geschiedene Frau rozwiedziona kobietaihr geschiedener Mann jej były mąż2) ( trennen, teilen) Grenze, Erziehung, Ansichten, Herkunft: rozdzielać [ perf rozdzielić], dzielić [ perf po-]sie sind durch gegensätzliche Ansichten geschieden podzieliły ich przeciwstawne poglądyII. viaus einem Amt \scheiden składać [ perf złożyć] urządaus dem Berufsleben \scheiden zakończyć karierę zawodowąals Freunde \scheiden rozstawać [ perf rozstać] się w przyjaźniin diesem Punkt \scheiden sich die Meinungen w tym punkcie opinie są rozbieżne -
16 lassen
lassen ['lasən]I. <lässt, ließ, gelassen> vt1) (unter\lassen)ich kann es einfach nicht \lassen nie mogę tego tak po prostu zostawićlass das! zostaw [to]!2) (zurück\lassen)die Kinder allein \lassen pozostawić dzieci sameseinen Mantel [im Restaurant] hängen/liegen \lassen zostawić płaszcz [w restauracji]den Wagen [vor dem Haus] stehen \lassen parkować [ perf za-] samochód [przed domem]3) ( zugestehen)jdm seinen Freiraum \lassen zostawić komuś swobodę działaniajdn \lassen ( nicht stören) zostawiać [ perf zostawić]; kogoś w spokoju (gewähren \lassen) dać komuś wolną rękę4) (irgendwohin \lassen)jdn ins Haus \lassen wpuszczać [ perf wpuścić] kogoś do domuWasser in die Wanne \lassen napuszczać [ perf napuścić] wody do wannyetw liegen \lassen ( unerledigt) nie dokończyć czegośdie Tür offen \lassen zostawiać [ perf zostawić] drzwi otwarteeine Frage offen \lassen pozostawić pytanie bez odpowiedzilass die Vase bitte stehen! proszę zostaw ten wazon!den Schlüssel [in der Tür] stecken \lassen zostawić klucz [w drzwiach]wir sollten nichts unversucht \lassen powinniśmy zrobić wszystko co w naszej mocy6) ( nicht anrühren)du kannst deinen Geldbeutel stecken \lassen! możesz schować swój portfel!alles stehen und liegen \lassen porzucić wszystkodas muss man ihr/ihm \lassen to trzeba jej/mu przyznać1) ( dulden, zu\lassen)die Kinder nicht fernsehen \lassen nie pozwalać [ perf pozwolić] dzieciom oglądać telewizjiich lasse mich nicht zwingen! nie pozwolę się zmuszać!das lasse ich nicht mit mir machen! na to sobie nie pozwolę!, co to, to nie!2) ( veranlassen)jdn warten \lassen kazać komuś [po]czekaćsich untersuchen \lassen poddawać [ perf poddać] się badaniusich scheiden \lassen rozwodzić [ perf rozwieść] sięetw reparieren \lassen oddać coś do naprawyjdn etw wissen \lassen dawać [ perf dać] komuś znać o czymśden Tee drei Minuten ziehen \lassen parzyć herbatę trzy minuty3) ( Möglichkeit)das Fenster lässt sich öffnen okno można otworzyćdas lässt sich machen to się da zrobićdas lässt sich essen da się to zjeśćes wird sich kaum vermeiden \lassen[, dass wir ihn fragen] nie da się uniknąć [zapytania go]4) ( Aufforderung)lass uns/lasst uns gehen! chodźmy!lasset uns beten! módlmy się!lass dich hier nie wieder blicken! [nigdy] więcej się tu nie pokazuj!III. <lässt, ließ, gelassen> vivon etw \lassen zaprzestać czegośvon jdm \lassen [po]zostawiać [ perf [po]zostawić] kogoś w spokojulass/lasst mal! daj/dajcie spokój!
См. также в других словарях:
rozwieść (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozwodzić (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozwodzić się – rozwieść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozchodzić się ze współmałżonkiem; uzyskiwać rozwód : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwieść się z żoną, z mężem. Nasi znajomi rozwodzą się. Chciał się z nią rozwieść. {{/stl 10}}{{stl 20}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozwieść — dk XI, rozwieśćwiodę, rozwieśćwiedziesz, rozwieśćwiedź, rozwieśćwiódł, rozwieśćwiodła, rozwieśćwiedli, rozwieśćwiedziony, rozwieśćwiedzeni, rozwieśćwiódłszy rozwodzić ndk VIa, rozwieśćdzę, rozwieśćdzisz, rozwieśćwódź, rozwieśćdził, rozwieśćdzony… … Słownik języka polskiego
rozejść się — dk XI, rozejść sięjdę się, rozejść sięjdziesz się, rozejdź się, rozszedł się, rozeszła się, rozszedłszy się rozchodzić się ndk VIa, rozejść siędzę się, rozejść siędzisz się, rozejść sięchodź się, rozejść siędził się 1. «o grupie: pójść, udać się… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
mąż — m II, DB. męża; lm M. mężowie, DB. mężów 1. «mężczyzna pozostający z kobietą w związku małżeńskim; małżonek (w stosunku do tej kobiety)» Dobry, czuły, troskliwy, pracowity mąż. Żyć, rozwieść się z mężem. Szukać, znaleźć sobie męża. Polować na… … Słownik języka polskiego
żona — ż IV, CMs. żonie; lm D. żon «kobieta pozostająca z mężczyzną w związku małżeńskim (w stosunku do tego mężczyzny); małżonka» Dobra, zła, idealna, wierna żona. Być, zostać czyjąś żoną. Opuścić, porzucić żonę. Rozejść się, rozwieść się z żoną.… … Słownik języka polskiego
rozwód — m IV, D. rozwódwodu, Ms. rozwódwodzie; lm M. rozwódwody «rozwiązanie związku małżeńskiego przez sąd na żądanie jednego lub obojga małżonków» Sprawa o rozwód. Orzeczenie rozwodu z winy męża. Przeprowadzić, uzyskać rozwód. Starać się, wystąpić (do… … Słownik języka polskiego
żyć — 1. Dać komuś żyć «być dla kogoś łagodnym, pobłażliwym, nie ograniczać czyichś możliwości»: Oj, daj żyć, Stasiu, poczekaj. Jak ty się w ogóle zachowujesz? Nie widzisz, że rozmawiam teraz z Krzyśkiem? P. Krawczyk, Plamka. 2. Ktoś ledwie żyje «ktoś… … Słownik frazeologiczny
rozwiedziony — rozwiedzionydzeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozwieść (p.) rozwiedziony «taki, który się rozwiódł, który uzyskał rozwód» Kobieta rozwiedziona. Dzieci rozwiedzionych rodziców. Byli od dawna rozwiedzeni. rozwiedziony, rozwiedziona w użyciu … Słownik języka polskiego
